Category: Spor
-
Hadi ulan diye O2’yi doldurdum ve o salak kural yüzünden birazdan sarı kartı yiyecek olan gol atmış futbolcuların hızıyla üstümüzü çıkarmaya başladık. Şortlarımızla kaldığımızda terli halimizle akşam esintisi hafif ürpertse de fazla düşünürsek vazgeçeceğimizi bildiğimizden hemen iki üç basamak aşağı indik. Dalgaların vurduğu son basamak buz gibi ve hafif yosunluydu. Rakıcı abilerin en aktif olanı…
-
Yarışın sonu Gülhane Parkı’nın içinden geçtikten sonra Bab-ı Ali’nin yanındaki yokuştan devam etti. Orada sabah dükkanlarını açmış hediyelik eşyacılar da bayağı eğlenmektelerdi. Tam oralarda önümde 1.85 boylarında, sarı saçları özenle örülmüş bir abla vardı. Şortu da biraz Türk standartlarına göre kısa olduğundan esnafta adeta maçlarda gördüğümüz meksika dalgası gibi hareketlenmeler oluyordu. Erketeye yatmış arkadaşlarından “Bak…
-
İlk seferinde tek hedefim bitirmekti. Son kilometrede nefes borum ağzımdan çıkacak gibi oldu ama bitirdim. İlk yarışım olduğu için anneannem yaşındaki bir ingiliz teyzenin beni geçmesi bile moralimi bozmadı.
-
“Ulan” diyorum, “Batuhan, ne isin var burada?” Geri donmek istesem, tek basina yuruyecegim, hayatta olmaz. Hayirlisi diyorum. Tam o sirada bir gurultu kopuyor arkamda. Tekerlekli sandalyede oturan bir cocuk bir anda ayaga kalkiyor ve BM askerleriyle dalga geciyor. Sonra biri kovaliyor o kaciyor ama o kadar hizli ki. Gencler cok egleniyor.
-
Eskiden saatlerce beklerdik maca gidip. Ama o ortam bir sosyallesme yeriydi arkadaslarimizla. Kac tane cok sevdigim insani mac vesilesiyle tanidim. Her katmandan insanla iletisim kurabildigimiz, hayati tanidigimiz bir yerdi. Fanatiktim, fanatiktik, ve bu gurur vesilesiydi. Bugun olay biraz daha farkli.